“Апошні час усіх нас робіць роўнымі”.Магчыма гэтыя словы лацінскага выслоўя, ці падобнага сэнсу іншыя спачуванні панавалі ў адзін з дней 1916 ці 1917 года ў Крэва, калі хавалі 96 салдат рускай арміі,стаўшых ахвярамі газавай атакі першай сусветнай вайны. Тут знайшлі свой апошні зямны прытулак людзі з розных куткоў царскай Расіі, розных станаў і званняў, узростаў і поглядаў.
У кожнага з іх быў свой непаўторны жыццёвы шлях,але апошнім яго прыпынкам стала брацкая магіла ў беларускім мястэчку Крэва.
Чалавек жыве, пакуль жыве памяць аб ім.А памяць пра гэтых мужных герояў тых крывавых падзей жыла і жыве ў памяці мясцовых жыхароў, дзякуючы нястомным намаганням былога крэўскага краязнаўца Пятра Іванавіча Грынкевіча. Менавіта гэты руплівы захавальнік разнабаковай крэўскай даўніны, пасля вяртання з вайны ў родныя мясціны, пазначыў вядомыя месцы пахаванняў салдат рускай арміі ў сваіх запісных кніжках і пісьмовых успамінах.
Пётр Іванавіч асабіста пазначыў адно з такіх месц каме
...
Читать дальше »